Ministerstwo środowiska o wycinkach i odstrzałach w Puszczy Kampinoskiej

Temat wycinek i aktywności myśliwych w Kampinoskim Parku Narodowym od lat budzi wśród turystów i mieszkańców otuliny Puszczy ogromne emocje. A teraz dodatkowo nagłośnili go posłowie. Ministerstwo Klimatu i Środowiska podaje jednak liczby i uspokaja – nie ma powodów do obaw o kampinoską przyrodę.

Ciężko zliczyć wiadomości, jakie napisałem już na temat wycinek i odstrzałów w KPN. Ale trudno się temu dziwić, wszak takie działania wydają się kompletnie nie przystawać do ochrony przyrody w ramach parku narodowego. Dyrekcja KPN od lat cierpliwie jednak wyjaśnia, że takie działania są konieczne, a ich skala jest możliwie najmniejsza. Podobne argumenty padają w odpowiedzi na niedawną interpelację zaniepokojonych posłów Koalicji Obywatelskiej.

Krótko o wycinkach

W pierwszej kolejności wiceminister klimatu i środowiska Małgorzata Golińska odpowiada na pytania dotyczące wycinek. Jak wyjaśnia, w okresie, o który pytali posłowie (lata 2010 – 2022), w Kampinoskim Parku Narodowym nie były wykonywane ani trzebieże, ani cięcia rębne [czyli cięcia, których głównym celem jest pozyskiwanie drewna]. Z tego też powodu, nie udzielono odpowiedzi na pytanie dotyczące dochodów Parku z tytułu cięć rębnych oraz udziału owych cięć w grupie lasów naturalnych.

Małgorzata Golińska zapewnia ponadto, że w KPN nie są wycinane starodrzewy rozumiane jako drzewostany ponad 100-letnie, o średniej pierśnicy powyżej 50 cm.

Odstrzały i kosztowne odszkodowania

Znacznie ciekawsze i bardziej obszerne są wyjaśnienia dotyczące odstrzałów dzikich zwierząt w Puszczy Kampinoskiej. Jak czytamy w odpowiedzi ministerstwa:

We wskazanym okresie w Kampinoskim Parku Narodowym dokonywano redukcji jelenia szlachetnego i sarny (z uwagi na szkody w odnowieniach oraz w uprawach rolnych), dzika (z uwagi na zwalczanie afrykańskiego pomoru świń), lisa (z uwagi na konieczność ograniczania strat w lęgach ptaków) i jenota, szopa pracza i wizona amerykańskiego (gatunki obce). Redukcja dotyczyła do 14% populacji jelenia, do 3% populacji sarny, do ponad 100% szacowanej populacji dzika w okresie intensywnego zwalczania afrykańskiego pomoru świń, do 32% populacji lisa, do 16% populacji jenota, do 56% populacji szopa pracza i do 25% populacji wizona amerykańskiego. Redukcja dzika była prowadzona w oparciu o rekomendacje Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego w zakresie niezbędnych działań dla ograniczenia rozprzestrzeniania się ASF na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, przekazane do realizacji ministrowi właściwemu do spraw środowiska oraz rozporządzenia Wojewody Mazowieckiego w sprawie nakazania odstrzału sanitarnego dzików na terenie województwa mazowieckiego.

Szczegółowe statystyki dotyczące odstrzałów prezentuje tabela poniżej.

W odpowiedzi ministerstwa najciekawsze są jednak dane dotyczące odszkodowań wypłacanych okolicznym rolnikom w związku ze szkodami, jakie powoduje w uprawach dzika zwierzyna. O ile na początku poprzedniej dekady kwoty te wynosiły około 300 tys. zł, o tyle później momentami przekraczały nawet 800 tys. zł (obecnie są nieco poniżej tego progu). Dla porównania, roczne całkowite wydatki KPN wynoszą około 25 mln zł. Odszkodowania stanowią zatem znaczną pozycję w kampinoskim budżecie i gdyby nie odstrzały, suma ta byłaby znacznie większa.

Pełna treść odpowiedzi MKiS na interpelację poselską