Kartograficzno-drogowo-kładkowy przegląd wydarzeń z Puszczy

1. Nowa kładka – dla turystów, ale z myślą o przyrodzie
Turyści mogą już korzystać z drewnianej kładki na ścieżce edukacyjnej „Wokół Opalenia”.  Obiekt o długości 320 metrów znajduje się na łące tuż obok Jeziora Opaleń (przebiega tu czerwony szlak). Jest on o tyle nie typowy, że kładki w KPN-ie najczęściej powstają, by ułatwić turystom przejście przez bagna i tereny podmokłe. Tutaj ma ona z kolei służyć motylom.

Jak tłumaczy powstanie kładki Park, została ona wybudowana w celu ograniczenia presji turystycznej na najcenniejsze gatunki bezkręgowców – myrmekofilne motyle z rodzaju modraszek. Chodząc po drewnianym pomoście, nie wydeptujemy trawy, nie tworzymy nowych ścieżek, w ten sposób pomagamy przetrwać mrowiskom mrówek wścieklic, w gniazdach których żyją larwy modraszka alkona i telejusa. Motyle te swoją biologią są związane z mrówkami: wylęgłe z jajeczek larwy motyli początkowo żerują na roślinach pokarmowych, ale szybko opuszczają je i schodzą na ziemię. Tam są znajdowane przez robotnice wścieklic. Wyglądem przypominają larwę mrówki, która zapodziała się gdzieś w okolicy mrowiska, a dodatkowo wydzielają słodkie substancje chętnie zlizywane przez robotnice. Przechodzące mrówki zabierają larwy i przenoszą je do mrowiska. Tam gąsienice modraszka albo są karmione przez mrówki, podobnie jak własne mrówcze potomstwo (modraszek alkon) lub żyjąc bezkarnie w mrowisku zjadają jaja i larwy mrówek (modraszek telejus).

Każdy z tych myrmekofilnych gatunków motyli rozpoczyna życie larwalne na innej roślinie. Modraszek telejus rozwija się na krwiściągu lekarskim, a modraszek alkon na goryczce wąskolistnej. Warto podkreślić, iż te trzy gatunki podlegają ścisłej ochronie gatunkowej z wymogiem ochrony czynnej, a modraszek telejus jest dodatkowo chroniony w ramach sieci Natura 2000. Zobaczenie tych pięknych motyli nie jest trudne. Wystarczy skorzystać ze zdjęć umieszczonych na tablicach edukacyjnych, stojących przy kładce, a następnie rozejrzeć się po łące. Modraszków szukamy od czerwca do sierpnia.

Spacer kładką, to także okazja do obserwowania kampinoskich ptaków. W pobliżu kładki, lęgi wyprowadzają gąsiorki, pokrzewki, w tym kapturka i cierniówka. Na szczytach krzewów pięknie już od marca śpiewają trznadle, w maju pojawiają się żółte wilgi. Zimą na suchych łodygach traw i ziołorośli zaobserwujemy przepięknie ubarwione szczygły, na skraju lasu natomiast, w koronach drzew, czyże i gości z północy jery.

2. Wkrótce nowa mapa Puszczy Kampinoskiej
Wojskowe Zakłady Kartograficzne (WZKart) zapowiadają wydanie na początku 2015 roku mapy turystycznej Puszczy Kampinoskiej. Na razie nie ma żadnych szczegółów na jej temat. Wiadomo jedynie, że opracowanie ma mieć skalę 1:50 000 (czyli podobną do konkurencji) i będzie zawierać przewodnik turystyczny. Jeśli ktoś z szanownych czytelników dopadnie tę mapę, zachęcam do dzielenia się swoimi wrażeniami.

3. Nowy asfalt w gminie Leoncin
Dla tych, co lubią się pokręcić na dwóch kółkach w okolicach Leoncina – właśnie zakończyły się remonty tamtejszych dróg gminnych. Na uwagę zasługuje wylanie asfaltu na dotychczas gruntową drogę, która z Nowin biegnie w kierunku północno-zachodnim do drogi wojewódzkiej 575. Będzie to dogodny skrót dla tych, co jadą wzdłuż północnej granicy parku przez Leoncin. To właśnie tędy biegnie Kampinoski Szlak Rowerowy.

Drugą wyremontowaną drogą jest trasa Nowe Polesie – Stare Polesie o długości 1450 m.

A już wkrótce na blogu o tym, jak bardzo powietrze w Puszczy Kampinoskiej jest czystsze od warszawskiego!

Autor: Jerzy Królikowski

Dumny redaktor naczelny od 2010 roku. Miłośnik Puszczy od jeszcze dłuższego czasu. Po Kampinosie głównie biega i jeździ na rowerze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *